Είμαστε όλοι 100% υπεύθυνοι για την πραγματικότητα μας. Είναι πολύ δύσκολο για πολλούς από μας να πιστεύουν αυτό, ειδικά όταν έχουμε κάποιον που μας δέρνει ή μας αδικεί ή μας κριτικάρει συνέχεια ή μας απορρίπτει, ή μας παίρνει συνέχεια τα χρήματα μας.
Πως δημιουργούμε την πραγματικότητα μας.
Πρώτον την δημιουργούμε, μέσα από τους νόμους της έλξης. Έλκουμε προς εμάς με τρεις τρόπους:
Α. Από το νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος, που σημαίνει, ότι πολλά πράγματα που συμβαίνουν σε εμάς τώρα, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η επιστροφή του τι έχουμε σκεφτεί και κάνει εμείς στο παρελθόν. Ότι κάθε μας πράξη, σκέψη και λόγος, στο παρελθόν, γυρίζει σε εμάς. Αυτή είναι μια από τις δυνάμεις που δημιουργεί την τωρινή μας πραγματικότητα.
Β. Έλκουμε προς εμάς, μέσα από τις σκέψεις που έχουμε τώρα, που σημαίνει, έλκουμε αυτό που φοβόμαστε, αυτό που απορρίπτουμε, αυτό που αντιστοιχεί στις ενοχές μας, αυτό που προσδοκούμε. Δηλαδή, αν έχουμε μια σκεπτομορφή ότι θα μας εγκαταλείψουν, αυτό θα δημιουργήσουμε. Γενικά οι σκέψεις μας, οι πεποιθήσεις και οι σκεπτομορφές, γίνονται ενεργειακές μορφές, και οι ενεργειακές μορφές γίνονται πραγματικότητα. Άρα, οι σκέψεις και τα συναισθήματα, που έχουμε συνέχεια στο νου μας, έλκουν σήμερα αυτό που μας συμβαίνει.
Οι φόβοι, οι ενοχές, οι αντιστάσεις, οι αποστροφές, οι προσκολλήσεις μας, οι εσωτερικές μας συγκρούσεις, όλο αυτό που υπάρχει μέσα μας, καθρεφτίζονται στους άλλους. Οι άλλοι συντονίζονται, ασυνείδητα και υποσυνείδητα με το περιεχόμενο του δικού μας υποσυνειδήτου και μας το καθρεφτίζουν.
Χωρίς να το ξέρουν, μας συμπεριφέρονται με έναν τρόπο, ώστε να δούμε τον εαυτό μας. Βέβαια, έχουμε την ελεύθερη βούληση, να το δούμε ή όχι. Έχουμε κάθε ελευθερία να πιστεύουμε και να δηλώσουμε πως φταίνε οι άλλοι, ότι οι άλλοι μας αδικούν, ότι εμείς δεν έχουμε τίποτε για να αλλάξουμε και να νιώθουμε ότι είμαστε το θύμα και να «ευχαριστιόμαστε» την δυστυχία μας. Είναι πολύ «αγαπητός» ο ρόλος του θύματος, μας αρέσει να μας αδικούν, επειδή νιώθουμε έτσι ότι είμαστε οι «καλοί», οι άλλοι είναι οι κακοί. Άρα δεν έχουμε τίποτε να αλλάξουμε και απλώς μένουμε στην ίδια κατάσταση, αδικημένοι από τους άλλους.
Γ. Ο τρίτος τρόπος με τον οποίο έλκουμε αυτό που μας συμβαίνει είναι, με την απόφασή μας, σαν ψυχές πριν ενσαρκωθούμε, να μάθουμε σε αυτήν την ζωή, κάποια συγκεκριμένα μαθήματα. Δηλαδή ένας φοιτητής που πάει στο Πανεπιστήμιο για να γίνει γιατρός και παιδεύεται για 6-8 χρόνια, για να μάθει αυτήν την ειδικότητα, δεν ταλαιπωρείται επειδή έχει κάνει κάποιο λάθος, αλλά επειδή έχει βάλει κάποιο στόχο. Σαν ψυχές μπορεί να έχουμε αποφασίσει να μάθουμε την αγάπη χωρίς όρους και να ταλαιπωρούμαστε από ανθρώπους που δυσκολευόμαστε να αγαπάμε, όχι επειδή έχουμε κάνει κάποιο λάθος, αλλά επειδή έχουμε αποφασίσει να μάθουμε την αγάπη χωρίς όρους - έχουμε βάλει ένα στόχο.
Αν μια ψυχή έχει βάλει στόχο να μάθει την αυτο-παραδοχή, μπορεί να έχει κάνει μια «συμφωνία» με άλλους να τον απορρίπτουν. Γιατί, έχοντας την απόρριψη από τους άλλους, δημιουργεί μια ευκαιρία να μάθει να δέχεται τον εαυτό του, χωρίς να εξαρτιέται στους άλλους για επιβεβαίωση. Άρα δεν δέχεται απόρριψή επειδή έχει κάνει κάποιο λάθος, αλλά, ώστε να έχει μια ευκαιρία να δυναμώσει την δική του σχέση με τον εαυτό του. Όμως δεν είναι δεδομένο ότι θα μάθει το μάθημα. Έχει ελεύθερη βούληση.
Υπάρχουν, λοιπόν, τρεις παράγοντες που δημιουργούν αυτό που συμβαίνει στην ζωή μας.
Και οι τρεις είναι μέσα μας, και με αυτούς έλκουμε αυτό που μας συμβαίνει:
• Ο προηγούμενος τρόπος ζωής, σκέψης και συμπεριφοράς,
• Αυτό που έχουμε μέσα μας, τώρα, και καθρεφτίζεται μέσα από τους άλλους, και
• Τα μαθήματα που έχουμε αποφασίσει να μάθουμε σε αυτή την πορεία.
Δ. Υπάρχει όμως και ένα τέταρτο στοιχείο που δημιουργεί την πραγματικότητά μας και το βίωμα μας. Και αυτό είναι, το πώς ερμηνεύουμε όλα αυτά. Διότι, δέκα άτομα αντιμετωπίζοντας το ίδιο ερέθισμα, θα το ερμηνεύσουν διαφορετικά και τότε θα βιώσουν μια άλλη και μοναδική πραγματικότητα. Η πραγματικότητα μας είναι υποκειμενική και εσωτερική, δεν είναι εξωτερική, γίνεται μέσα στο κεφάλι μας. Ο καθένας μας φοράει άλλα «γυαλιά», με άλλους προγραμματισμούς, γραμμένους πάνω στα γυαλιά της αντίληψης, και ό,τι περνάει μέσα από αυτά τα γυαλιά, μέσα από αυτούς τους προγραμματισμούς του καθενός μας, ερμηνεύεται με διαφορετικό τρόπο, δημιουργώντας μια διαφορετική πραγματικότητα μέσα στο νου μας. Δημιουργούμε την πραγματικότητά μας 100% και με το νόμο της έλξης, αλλά και με το νόμο της ερμηνείας. Τότε, ποια είναι η λύση;
ι. Να εντοπίζουμε, ποια μαθήματα έχουμε να μάθουμε από αυτό που μας συμβαίνει, ώστε να βλέπουμε αυτό που μας συμβαίνει σαν ευκαιρία για εξέλιξη και να το αξιοποιήσουμε σαν ευκαιρία της εξέλιξης, και
ιι. Να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουμε αυτά που συμβαίνουν στη ζωή μας.
Από το Βιβλίο Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ, του Ρ.Η. Νατζέμυ
http://www.armonikizoi.com/greek
