Σε αναμονή εξακολουθεί να παραμένει το αξιολογότατο
έμψυχο και άψυχο δυναμικό του Δήμου Δίου- Ολύμπου.
Κάθε άνθρωπος που επισκέπτεται την περιοχή μας μπορεί
εύκολα να διαπιστώσει ότι ο πλούτος που διαθέτει είναι ανεξάντλητος. Κάθε μόνιμος
κάτοικος όμως γνωρίζει καλά ότι παραμένει προκλητικά ανεκμετάλλευτος.
Στη σκιά του Ολύμπου, οι άνθρωποι που δίνουν καθημερινά
το δικό τους αγώνα για πρόοδο, έρχονται αντιμέτωποι με τη μίζερη
πραγματικότητα. Τα θαυμαστά δημιουργήματα της φύσης, τα σημαντικά μνημεία του
ελληνικού πολιτισμού, τα εύφορα εδάφη της περιοχής φαίνεται ότι αποτελούν πηγή
έμπνευσης μόνο για λίγους και ρομαντικούς. Σε αυτούς φυσικά και δε
συγκαταλέγονται όσοι όρισαν και ορίζουν την τύχη του τόπου μας. Αν ενδιαφερόταν
έστω και λίγο για το καλό του, δε θα είχαν καταφέρει να υπερχρεώσουν μία από
τις πιο όμορφες και εν δυνάμει πλούσιες περιοχές της χώρας μας.
Πρώτα από όλα, περιουσία του Δήμου Δίου- Ολύμπου
αποτελούν οι ίδιοι οι πολίτες του. Εκείνοι που αποφάσισαν να μείνουν και να αγωνιστούν
για ένα καλύτερο αύριο, όσοι επέλεξαν ως μόνιμη κατοικία τους πόλεις του
εσωτερικού ή του εξωτερικού, αλλά και οι ομογενείς μας που στις μητροπόλεις του
κόσμου κρατούν στην καρδιά τους την ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Μέχρι
σήμερα άλλωστε, οι συντοπίτες μας αντί σε κάθε προσπάθειά
τους να έχουν συνεργάτη και αρωγό τις τοπικές αρχές, ερχόταν- στην καλύτερη
περίπτωση- αντιμέτωποι με την αδιαφορία τους.
Μέχρι σήμερα,
στην Ολύμπια Κοιλάδα ποτέ και καμία δημοτική αρχή δε στάθηκε δίπλα στον αγρότη.
Απεναντίας αποτελούσε εμπόδιο, καθώς το μόνο που είχε να προσφέρει ήταν
ανεπαρκείς και απαρχιωμένες υποδομές.
Μέχρι σήμερα,
τα προϊόντα του τόπου μας δεν είχαν τύχει της προσοχής και της προβολής που
τους άξιζε. Η μοναδική τους γεύση, η υψηλή θρεπτική τους αξία και η ανώτερή
τους ποιότητα φαίνεται ότι δεν αρκούσαν για να συγκινήσουν τις αρμόδιες αρχές.
Μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι που διαπρέπουν στις επιστήμες, τα
γράμματα και τις τέχνες δεν είχαν και δε μπορούσαν να έχουν καμία επικοινωνία
με το Δήμο.
Μέχρι σήμερα,
οι αμέτρητες και πανέμορφες ακρογιαλιές μας είχαν να επιδείξουν απαράδεκτη
οδική σήμανση, ατάκτως ερριμμένα σκουπίδια, παραλιακούς βόθρους και έναν
βιολογικό καθαρισμό που κανείς δεν ξέρει ακόμα αν, πότε και πώς λειτουργεί.
Μέχρι σήμερα,
στους μοναδικούς αρχαιολογικούς μας χώρους είχαμε από χαμηλή έως καθόλου
επισκεψιμότητα, ενώ στους πρόποδες του παγκοσμίου μνημείου της φύσης που
λέγεται Όλυμπος, η δημοτική
αρχή
είχε ως μοναδική της φιλοδοξία να ιδρύσει Χ.Υ.Τ.Α. βιομηχανικών αποβλήτων για
να εναποθέσει υπολείμματα τοξικών διεργασιών.
Σήμερα
λοιπόν,
πρέπει να αξιοποιήσουμε τον πλούτο της
περιοχής μας οργανωμένα και αποτελεσματικά με το Δήμο μπροστάρη και
συμπαραστάτη στις προσπάθειες των πολιτών του.
Σήμερα,
πρέπει να στηρίξουμε και να ενισχύσουμε τα
τοπικά μας προϊόντα, να αναδείξουμε τις ομορφιές της περιοχής μας και να
καταλάβουμε πως η προβολή του Ολύμπου μέσω ανορθόδοξων τακτικών και διαμαχών
γύρω από τη δημιουργία Χ.Υ.Τ.Α. βιομηχανικών αποβλήτων δεν αποτελεί την πλέον
ενδεδειγμένη λύση.
Σήμερα,
πρέπει να αντιληφθούμε πως διαθέτουμε όλα
τα απαραίτητα εφόδια για να μεταμορφωθούμε από κομπάρσοι σε πρωταγωνιστές.
Σήμερα,
πρέπει να ενώσουμε τις ιδέες μας και να
συζητήσουμε για το μέλλον.
Σήμερα,
Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι το αύριο θα είναι όντως διαφορετικό!
Ι. Ζ. Παπαζαχαρίας.
Δημότης Δήμου Δίου-Ολύμπου.
