* Ο ΑΝΤΩΝΗΣ
ΖΑΡΚΑΝΕΛΑΣ ΜΙΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΜΕ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ
ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ
* Ο ΘΩΜΑΣ
ΣΟΛΟΠΟΤΙΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Πριν από
λίγες ημέρες, μια μεγάλη εφημερίδα των Αθηνών δημοσίευσε έναν κατάλογο με
ονόματα δημάρχων, νομαρχών και περιφερειαρχών οι οποίοι ελέγχονται για
πλουτισμό που ενδεχομένως προήλθε από διαφθορά.
Το γεγονός
αυτό άνοιξε και πάλι μια συζήτηση στα μέσα ενημέρωσης αλλά και στην ελληνική
κοινωνία για τη διαφθορά στο δημόσιο και στην αυτοδιοίκηση αλλά και πώς τέτοιου
είδους φαινόμενα μπορούν να μειωθούν μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις.
Με όχημα την
«Εγνατία Τηλεόραση» και μέσα από την εκπομπή «Αφετηρία» (Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013,
ώρα 9.00 μ.μ. – Επανάληψη: Κυριακή 27
Ιανουαρίου 2013, ώρα 1.00 μ.μ.) ο δημοσιογράφος Ανδρέας Γαλανός πραγματοποιεί ένα ακόμη δρομολόγιο στον χρόνο και
στην ιστορία για τις προσπάθειες που κατά καιρούς έκαναν διάφοροι υπουργοί με
στόχο την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και τη μείωση της
γραφειοκρατίας, ώστε να επιτευχθεί και η μείωση της διαφθοράς,
προσπάθειες όμως που δεν απέδωσαν, διότι απλούστατα δεν εφαρμόστηκαν οι
σχετικοί νόμοι.
Συνεπιβάτες
σ’ αυτή τη διαδρομή είναι ένας τ. δημόσιος υπάλληλος αλλά και ένας τ. δήμαρχος.
Ο Αντώνης Ζαρκανέλας, τ. γενικός
διευθυντής στη νομαρχία Θεσσαλονίκης, ο οποίος διετέλεσε δημοτικός και
νομαρχιακός σύμβουλος στην Πιερία, δίνει απαντήσεις για τα δημοσιευμένα ονόματα
των αυτοδιοικητικών που ελέγχονται από τις αρμόδιες αρχές.
Επίσης εξηγεί,
γιατί υπάρχουν τα φαινόμενα διαφθορά στο δημόσιο και στην αυτοδιοίκηση,
υποστηρίζει ότι πρέπει να εφαρμοστούν νόμοι που δεν εφαρμόστηκαν ποτέ μέχρι
σήμερα ενώ προτείνει και περαιτέρω αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο, αλλαγές που
μπορούν να μειώσουν τη διαφθορά.
Ο Θωμάς Σολοποτιάς, τ. δήμαρχος Κολινδρού
για 2 τετραετίες, μιλώντας για τα φαινόμενα διαφθοράς στην αυτοδιοίκηση
επισημαίνει ότι είναι ανάγκη να θωρακιστεί το νομικό πλαίσιο που τη διέπει,
ώστε, όπως σημειώνει, να καλυφθούν χάσμα που υπάρχουν και τα οποία μπορούν ενδεχομένως
να οδηγήσουν κάποιους αυτοδιοικητικούς στη διαφθορά. Για παράδειγμα, μάλιστα,
αναφέρει ότι είναι ανάγκη να τεθεί ξανά επί τάπητος το ζήτημα των απευθείας
αναθέσεων.
Αναφερόμενος
δε στη συμμετοχή στα κοινά υποστηρίζει ότι όλα ξεκινούν από το πώς κανείς
πολιτεύεται, από την προεκλογική περίοδο ακόμη, τονίζει όμως ότι και οι πολίτες
που εκλέγουν τους τοπικούς τους άρχοντες έχουν κι εκείνοι ευθύνες για το ποιους
επιλέγουν, με ποια κριτήρια του επιλέγουν αλλά και το τι προσδοκούν όταν τους
εκλέξουν.